22 juli 2011

Vanochtend hebben we besloten dat we van David Thompson Resort zouden vertrekken in de richting van Jasper. Het regende en we hebben in alle rust maar onze spullen gepakt. We hebben nog geprobeerd om onze site met foto’s aan te vullen, maar het internet was zo traag dat we er maar een paar hebben geplaatst. Op naar Jasper National Park. Terug naar de Icefield Parkway en weg uit the middle of nowhere.

Onderweg zien we verschillende mooie uitkijkpunten, de weeping wall, smeltwater valt hier van een steile zandstenen clif, Parker Ridge (een steile weg) en de Sunwapta Pass, welke de scheiding tussen de North Saskatchewan Rivier en de Sunwapta Rivier markeert. Aangekomen bij Columbia Icefields, maken we een korte wandeling naar de 325 vierkante km ijs. De 10 meter sneeuw die jaarlijks valt houdt de gletsjer in stand, echter hij is van laat 1800 tot nu al aardig wat meters afgenomen. Er werd verteld dat je niet op de gletsjer mocht komen, maar we hebben net als andere mensen toch even een gokje gewaagd. En zeg zelf je bent maar een keer op deze mega grote gletsjer.

Van de gletsjer door naar de Sunwapta Waterfalls. Een halve kilometer voor ons zien we opeens een opstopping. Snel de lens van het fototoestel wisselen en ja hoor wederom een zwarte beer, nummer 9. De Sunwapta watervallen zouden prachtig moeten zijn, net als de Athabasca Waterfalls, maar wij vonden de waterval van gisteren, de Mistaya Canyon een stuk interessanter en ruiger. Vanuit de highway 93 zijn we overgegaan op highway 93A. Wederom een meer natuurlijke en rustigere highway.

Na een kilometer of 20 zijn we afgeslagen naar de Mountain Edith Cavell Road. Dit is een 15 km lange, nauwe, bochtige weg die naar een meer leidt, waarboven een gletsjes hangt. Auto’s / campers langer dan 7 meter zijn niet toegestaan. Wij met onze super camper hebben dus nog een meter over. Een hele mooie tocht naar boven en gelukkig is de lucht inmiddels open getrokken. Heel mooi uitzicht. Boven aangekomen en nadat we ons met muggengel hebben ingesmeerd zijn we een stukje gaan wandelen. De muggen zijn hier zo verhongerd dat ze zich niets van de muggengel aantrekken en zich gewoon te goed doen aan ons bloed. Niet teveel stil staan en door wandelen.

Terug naar beneden van de Mount Edith Cavell Road wederom een opstopping. Jaja nu hebben we hem eindelijk de grizzly beer. We konden duidelijk een kleurverschil zien, helaas zat deze wat verder tussen de bomen en hebben we hem niet van heel dichtbij. Maar toch dat is nummer 10.

Vervolgens zijn we doorgereden naar Jasper om een camping te zoeken, want vandaag hadden we hier immers niets gereserveerd. Aangekomen bij campground Whistlers staat hier een hele lange rij. Ohjee als dat maar wat wordt. We zijn eerst het plaatsje Jasper ingereden om ons een maaltijd naar binnen te werken. Een lekkere steak van Sirloin met french fries (het waren toch echt Belgische frieten) en voor Jorg nog een paar scampi’s erbij, heerlijk.

Voor de tweede keer een poging gedaan bij campground Whistlers. Nu was het niet meer zo druk. Een plaatsje voor ons op de camping met 781 plaatsen, zonder stroom, water en zelfs geen firewood plaats. Maar dat geeft niet, het is voor een nacht. In Jasper hebben we nog hondenspray gekocht. Het zou niet goed zijn voor beren, want het zou maar een afstand van 1 meter behalen. Jorg moest dit natuurlijk even uitproberen op de camping. De nevel kwam 5 meter ver en ik kwam even later uit de camper en heb gemerkt dat het sterk spul is. Geen fisherman’s friends, nee het sloeg meteen op mijn luchtwegen en mijn ogen. Na wat hoesten, proesten en water gedronken te hebben ging het weer enigszins. Wat ons betreft goed getest en echt wel geschikt voor beren of wat dan ook.

Op camping Whistlers zijn welgeteld 14 douches in 1 gebouw. Dat wordt vechten of vannacht opstaan, want al zijn er maar 781 x 2 = 1562 mensen hier (laag aangehouden) dan moeten er meer dan 5 mensen zich per uur douchen.

Wij gaan hier vannacht lekker slapen en morgen van de omgeving genieten, om vervolgens nog zo’n 100 km naar de volgende overnachting te rijden.

Groetjes Jorg en Ine.